Bonaparte Józef (1768-1844) – najstarszy syn Carla Marii Buonaparte i Marii Letycji Ramolina, brat Napoleona I; z nadania Napoleona I w latach 1806-1808 panował w Neapolu, a w latach 1808-1813 w Hiszpanii; jako król Neapolu ustabilizował finanse państwowe oraz zreformował sądownictwo i szkolnictwo, a ponadto założył Akademię Nauk i Starożytności i wybudował nowy teatr; w Hiszpanii, w której musiał zmierzyć się powszechnym oporem poddanych, ogłosił konstytucję i zniósł przywileje stanowe oraz ciężary feudalne; po abdykacji w 1814 r. wrócił do Francji, zabierając ze sobą hiszpańskie klejnoty koronne i cenne zbiory sztuki; po klęsce Napoleona I pod Waterloo uciekł do USA, gdzie zajął się rolnictwem, interesami i pisaniem pamiętników.