Dostojewski Fiodor (1821-1881) – rosyjski pisarz; debiutował w 1846 r. powieścią epistolarną Biedni ludzie; w 1849 r. został skazany na śmierć za udział w kółku pietraszewców, ale wyrok zamieniono na cztery lata pobytu w kolonii karnej w Omsku na Syberii, a następnie wcielony do wojska; podczas odbywania kary zwrócił się ku chrześcijaństwu, co znalazło odzwierciedlenie w jego twórczości (np. Notatki z podziemia); po uwolnieniu był współredaktorem czasopism „Wriemia” i „Epocha”; jego największym sukcesem literackim były powieści: Bracia Karamazow oraz Zbrodnia i kara.