Jakub z Vitry (1180-1224) – duchowny francuski, pochodzący z położonego w pobliżu Paryża miasteczka Vitry; w 1210 r. uczestniczył w wyprawie krzyżowej przeciw Albigensom, a następnie osiadł w Palestynie, gdzie zajmował ważne miejsce w hierarchii kościelnej; napisał dzieło pod tytułem Historia Jerozolimska, w której m. in. zawarł charakterystykę społeczeństwa Królestwa Jerozolimskiego oraz wzajemnych relacje pomiędzy feudałami, duchowieństwem i zakonami krzyżowymi.
