Jan Wiklef/John Wycliffe (1329-1384) - angielski filozof, teolog, wykładowca na uniwersytecie oxfordzkim i reformator religijny; uważał Biblię za najwyższy autorytet; był zwolennikiem nauk św. Augustyna o predestynacji i łasce; odrzucał odpusty, spowiedź i udzielanie rozgrzeszenia przez księży; autor licznych traktatów, w których krytykował nadużycia Kościoła i duchowieństwa; w 1374 r. został usunięty z uniwersytetu i osadzony na probostwie w Lutterwirth, a  jego poglądy zostały potępione w 1377 r. prze papieża Grzegorza XI; nauki Wiklefa stały się hasłem powstania, które wybuchło pod wodzą Wata Tylera w 1381 r., i z tego powodu zostały ponownie potępione przez synod w Londynie w 1382 r.; po raz trzeci potępiono je wraz z poglądami Jana Husa w 1415 r. na soborze w Konstancji.