Langiewicz Marian (1827-1887) – generał polski; w wojsku pruskim dosłużył się stopnia podporucznika artylerii; w 1860 r. uczestniczył w wyprawie neapolitańskiej Garibaldiego, a następnie wykładał w polskiej szkole w Genui i Cuneo; w 1862 r. został mianowany przez Komitet Centralny pułkownikiem i naczelnikiem wojennym województwa sandomierskiego; w pierwszych tygodniach powstania odniósł kilka znaczących sukcesów (m.in. pod Bodzentynem i Staszowem) i został mianowany generałem; a 11 marca ogłosił się dyktatorem powstania; po bitwie pod Grochowiskami (18 III 1863 r.) przeszedł do Galicji, gdzie został aresztowany przez Austriaków; po uwolnieniu przebywała na emigracji - od 1867 r. służył w armii tureckiej.