Mikołaj I Romanow (1796-1855) – syn Pawła I Romanowa, brat Aleksandra I Romanowa i Konstantego Pawłowicza, ojciec Aleksandra II Romanowa i Konstantego Mikołajewicza, od 1825 r. car Rosji i król Polski; dążąc do podboju Bałkanów doprowadził w 1829 r. do wojny z Turcją i do wojny krymskiej w latach 1853-56); krwawo rozprawił się z powstaniem dekabrystów w 1825 r. w Rosji; stłumił powstanie listopadowe  (1830-31) i znacznie ograniczył jego autonomię; zaangażował wojska rosyjskie do tłumienia powstania węgierskiego w czasie Wiosny Ludów (1848-49).