Witold Pilecki „Witold” (1901–1948) – rotmistrz Wojska Polskiego; w czasie I wojny światowej działał w Polskiej Organizacji Wojskowej, a później uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej; w kampanii polskiej we wrześniu 1939 r. służył w Armii „Prusy” na stanowisku dowódcy plutonu; po zdemobilizowaniu jednostki rozpoczął działalność konspiracyjną – współtworzył Tajną Armię Polską;  we wrześniu 1940 r. celowo dał się aresztować, a następnie został osadzony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, gdzie stworzył organizację konspiracyjną i  zbierał informacje wywiadowcze, które następnie trafiały do KG AK i Londynu;  po ucieczce z Auschwitz w kwietniu 1943 r. został awansowany do stopnia rotmistrza i skierowany do tworzenia struktur „NIE”; walczył w powstaniu warszawskim, a po jego upadku trafił do niewoli; po odzyskawszy wolność, wstąpił do II Korpusu Polskiego; po powrocie do Polski w grudniu 1945 r. rozpoczął tworzenie antykomunistycznej siatki wywiadowczej; został aresztowany przez UB w maju 1947 r. i po ciężkim śledztwie skazany na karę śmierci, którą wykonano przez rozstrzelanie 25 V 1948 r.; miejsce jego pochówku jest nieznane.