Wojciech (ok. 956-997) - syn Sławnika, pana na Libicach, biskup praski; kształcił się w Magdeburgu, biskupem praskim został w 982 r.; w 988 r. wyjechał do Włoch i wstąpił do klasztoru benedyktynów na Awentynie; w 992 r. wrócił do Pragi, z którą musiał ponownie opuścić w 995 r; w 996 r. przybył do Polski i z inicjatywy Bolesława I Chrobrego w 997 r. wyruszył na wyprawę misyjną do Prusów, podczas której poniósł śmierć męczeńską; jego ciało zostało wykupione przez Bolesława Chrobrego i złożone w Gnieźnie; w 999 r. odbyła się kanonizacja, a w 1000 r. z pielgrzymką do jego grobu przybył cesarz Otton III i ustanowił arcybiskupstwo gnieźnieńskie.