Obywatele państwa
Instytucja, którą obecnie niewłaściwie nazywa się państwem, zna tylko dwa rodzaje jednostek: obywateli państwa i obcokrajowców. Obywatelami państwa są wszyscy ci, którzy zarówno przez urodzenie, jak i naturalizację korzystają z praw obywatelstwa państwa; obcokrajowcami są ci, którzy korzy stają z podobnych praw w innych państwach. Obecnie te prawa są nabywane w pierwszym rzędzie przez fakt urodzenia się w obrębie granic państwa. Rasa i narodowość nie odgrywają tu żadnej roli. Dziecko murzyńskie, które kiedyś żyło w protektoracie niemieckim, a teraz jest osiedlone w Niemczech, jest automatycznie obywatelem niemieckiego państwa. Cała procedura uzyskiwania obywatelstwa państwa nie różni się bardzo od uzyskiwania członkostwa klubu automobilowego. Wiem, że to nie będzie mile przyjęte, ale coś bardziej szaleńczego i mniej przemyślanego niż nasze obecne prawa obywatelstwa państwa trudno sobie wyobrazić. (…)
Narodowe państwo dzieli swoich mieszkańców na trzy klasy: obywateli państwa, poddanych państwa i obcokrajowców.
W zasadzie urodzenie daje tylko status poddanego. Nie niesie ono ze sobą prawa do piastowania urzędów państwowych ani do brania aktywnego udziału w polityce, to znaczy głosowania w wyborach. W wypadku każdego poddanego państwa rasa i narodowość muszą być udowodnione. „Poddany” może o każdym czasie przestać być poddanym i stać się obywatelem kraju odpowiadającym jego narodowości. Obcokrajowiec tym tylko różni się od „poddanego”, że jest on poddanym w obcym państwie.
Młody poddany narodowości niemieckiej jest zobowiązany podjąć edukację szkolną, która jest dostępna dla każdego Niemca. Później musi on zgodzić się na podjęcie ćwiczeń cielesnych wymaganych przez państwo i w końcu wstępuje do armii. Szkolenie militarne jest uniwersalne. Po zakończeniu służby wojskowej zdrowy, młody człowiek z nienagannym rejestrem będzie uroczyście obdarowany prawami obywatelstwa państwa. Będzie to najważniejszy dokument w całym jego doczesnym życiu.
Być obywatelem Rzeszy, nawet jeżeli jest się tylko zamiataczem ulic, musi być uważane za większy honor niż bycie królem w obcym kraju. Niemiecka dziewczyna jest „poddaną państwa”, ale małżeństwo czyni ją obywatelem. Jednak niemieckiej kobiecie zaangażowanej w business mogą być również przyznane prawa obywatelstwa.
Adolf Hitler, Mein Kampf
Za: Andrzej Błaszczyk, Ewolucja państwa. Wybór tekstów, Warszawa 1997, str. 369-370
A. Wyjaśnij, co w dotychczasowych zasadach przyznawania obywatelstwa skrytykował Adolf Hitler.
B. Wyjaśnij przedstawioną przez Adolfa Hitlera różnicę pomiędzy obywatelem a poddanym w narodowej koncepcji państwa.