Deklaracja narady przedstawicieli Komunistycznej Partii Ju­gosławii, Bułgarskiej Partii Robotniczej, Komunistycznej Partii Rumunii, Węgierskiej Partii Komunistycznej, Polskiej Partii Robotniczej, Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików), Francuskiej Partii Komunistycz­nej, Komunistycznej Partii Czechosłowacji i Komunistycznej Partii Włoch w sprawie sytuacji międzynarodowej, wrzesień 1947 r.

(...) Walka dwóch przeciwstawnych obozów – imperialistycznego i an­tyimperialistycznego – toczy się w warunkach dalszego zaostrzenia się powszechnego kryzysu kapitalizmu; osłabienia sił kapitalizmu i wzmocnie­nia sił socjalizmu i demokracji.

Dlatego obóz imperialistyczny i jego kierownicza siła – Stany Zjed­noczone Ameryki ujawniają szczególnie agresywną aktywność. Aktyw­ność ta rozwija się równocześnie we wszystkich dziedzinach – w dziedzi­nie poczynań wojskowo-strategicznych, ekspansji ekonomicznej i walki ideologicznej. (...).

Arsenał środków taktycznych stosowany przez obóz imperialistyczny jest nader różnorodny. Łączy się tu bezpośrednia groźba użycia siły, szantaż i wymuszenie, wszelkie środki politycznego i ekonomicznego nacisku, prze­kupstwa, wykorzystania wewnętrznych przeciwieństw i waśni dla wzmoc­nienia własnych pozycji, a wszystko to osłania się maską liberalno-pacyfistyczną, dla oszukania i omamienia ludzi niezbyt biegłych w polityce. (...)

W tych warunkach antyimperialistyczny obóz demokratyczny musi się zewrzeć, opracować uzgodnioną platformę działania, opracować swoją taktykę przeciwko głównym siłom obozu imperialistycznego, przeciwko amerykańskiemu imperializmowi, przeciwko jego angielskim i francuskim sojusznikom, przeciwko prawicowym socjalistom, przede wszystkim u An­glii i we Francji. (...)

Międzynarodowy ruch robotniczy po II wojnie światowej. Podstawowe dokumenty WSNS przy KC PZPR, Warszawa 1961, s. 4. i n.

A. Zdefiniuj i podaj po trzy przykłady państwa, nazwane w źródle państwami imperialistycznymi i antyimperialistycznymi.

B. Powołując się na wiedzę własną, oceń trafność diagnozy sytuacji wewnętrznej w państwach nazwanych państwami imperialistycznymi oraz cele ich polityki zagranicznej i metody ich realizacji.