Delegatura Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Kraj – w czasie II wojny światowej organ Polskiego Państwa Podziemnego, będący krajowym przedstawicielstwem Rządu RP na Uchodźstwie, głównym zadaniem Delegatury Rządu RP na Kraj było organizowanie oporu przeciwko okupantowi oraz przygotowanie warunków do objęcia władzy przez rząd w kraju po jego wyzwoleniu; w ramach tych zadań tworzono administrację cywilną, organizowano pomoc ludności żydowskiej, organizowano tajne nauczanie, rejestrowano straty i zbrodnie popełnione na narodzie polskim, opracowywano plany odbudowy kraju itp.; stanowisko Delegata Rządu na Kraj piastowali: Cyryl Ratajski, Jan Piekałkiewicz, Jan Stanisław Jankowski oraz pełniący obowiązki delegata Stefan Korboński;  26 lipca 1944 powstała Krajowa Rada Ministrów, a delegat został mianowany wicepremierem, 1945 członków KRM skazano w procesie szesnastu w Moskwie.