Kompania Wschodnioindyjska (angielska) – prywatna spółka handlowa powołana w 1600 r. przez królową Elżbietę I w celu prowadzenia handlu z krajami Dalekiego Wschodu; dzięki nadanemu jej przez królową monopolowi na handel w  „Indiach Wschodnich” szybko stała się najpotężniejszą kompanią handlową na świecie; swoimi wpływami objęła m.in. Indie, Zatokę Perską, Azję Południowo-Wschodnią i Chiny; zakładała faktorie handlowe i wznosiła twierdze, uzyskała prawo bicia własnego pieniądza, posiadania ziemi, zawierania traktatów i utrzymywania wojska; po powstaniu sipajów w 1858 jej prawa i posiadłości przejęła Korona brytyjska.