lisowczycy/elearzy - ochotnicze, ale zorganizowane na wzór polskich wojsk regularnych, formacje lekkiej jazdy sformowane na początku XVI w. przez Aleksandra Lisowskiego; początkowo byli na służbie Dymitra I i Dymitra II Samozwańców,  w 1619 r. zostali oddani na usługi cesarza Ferdynanda II, uczestniczyli w wojnie polsko-tureckich w latach 1620-21; lisowczycy stanowili lekką jazdę typu kozackiego, uzbrojoną w rusznice, łuki, szable i rohatyny; poruszali się bez własnego taboru, dlatego byli zdolni do bardzo szybkich i zaskakujących przemarszów; wyróżniali się bitnością i umiejętnościami wojskowymi, ale mieli również reputację bezwzględnych i okrutnych rabusiów.