rewolucja naukowo-techniczna – przemiany w nauce, technice i w produkcji po II wojnie światowej (w zasadzie od lat 50. XX wieku), związane z rozwojem nowych technologii (komputeryzacji, robotyzacji i telekomunikacji); w rezultacie rewolucji naukowo-technicznej zaczęła się era postindustrialna, charakteryzująca się zasadniczymi zmianami w strukturze gospodarki (dominacj sług); określenia „rewolucja naukowo-techniczna” użył jako pierwszy historyk nauki John Desmond Bernal w 1939 roku.