Zagłebie Staropolskie – najstarsze polskie zagłębie przemysłowe, dynamicznie rozwijające się w Polsce przedrozbiorowej (XV–XVIII wiek), a także pod rozbiorami w I połowie XIX wieku, obejmowało obszar od Ostrowca Świetokrzyskiego po Końskie i Kielce, a główne jego dziedziny stanowiły: górnictwo i hutnictwo.