Związek Walki Zbrojnej (ZWZ)  – konspiracyjna organizacja wojskowa, utworzona w 1939 r. w miejsce rozwiązanej przez gen. Władysława Sikorskiego Służby Zwycięstwu Polski, podlegająca rządowi RP na uchodźstwie i Naczelnemu Wodzowi, działająca na całym obszarze II Rzeczypospolitej, pozostającym zarówno pod okupacją niemiecką, jak i sowiecką; do głównych zadań ZWZ należały: rozbudowa sieci konspiracyjnej w kraju i szkolenie nowych kadr, wykonywanie akcji sabotażowych i dywersyjnych, prowadzenie działalności propagandowo-informacyjnej, działalność wywiadowcza oraz przeprowadzenie scalenia wszystkich konspiracyjnych organizacji zbrojnych i przygotowanie planów powszechnego powstania zbrojnego; komendanci główni: gen. Kazimierz Sosnkowski (dowodził z Francji),  gen. Stefan Rowecki; w 1942 r., w związku z zaawansowaną realizacją akcji scaleniowej, ZWZ został przemianowany na Armię Krajową.