Karaszewicz-Tokarzewski Michał (1893-1964) – generał Wojska Polskiego; w latach 1914-1917 służył w Legionach Polskich; w kampanii polskiej w 1939 r. dowodził grupą operacyjną w Armii „Pomorze”, następnie brał udział w obronie Warszawy; po kapitulacji Warszawy został komendantem Służby Zwycięstwu Polski, a następnie dowódcą obszaru nr 3 Lwów Związku Walki Zbrojnej; po aresztowaniu przez NKWD w latach 1940-1941 przebywał w sowieckim więzieniu; został z niego zwolniony po podpisaniu układu Sikorski-Majski i wstąpił do Armii Polskiej w ZSRS gen. Władysława Andersa, obejmując dowództwo 6. dywizji piechoty; w roku 1943 awansował na stanowisko zastępcy dowódcy Armii Polskiej na Wschodzie; od sierpnia do grudnia 1946 był dowódcą II Korpusu Polskiego, następnie służył w Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia; po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii.