Organizacja Królestwa Jerozolimskiego w 1. połowie XII wieku
Na granicach swojej ziemi pobudowali oni umocnione i zupełnie nieprzystępne zamki (...) Mianowicie: Montréal i za Jordanem Skałę Pustyni, która teraz nazywa się Krakiem, Safed i Belfouar i wiele innych umocnień po tej stronie Jordanu. Salef, obwarowany zamek znajduje się między Akkonem a jeziorem Genezaretańskim. A Belbuar znajduje się nieopodal góry Tabor (...), między Citopolem i Tyberiadą i położony jest na wzgórzu.
Poza tym dla zapewnienia większego bezpieczeństwa królestwo Jerozolimskie podzielono między różnych książąt i baronów, którzy pod dowództwem króla [Królestwa Jerozolimskiego] mają bronić i ochraniać kraj. Sam król zatrzymał przy sobie lepszą i bardziej godną część, a mianowicie miasta: Jerozolimę, Neapol (Nablus), Akkon i Tyr z niektórymi umocnionymi punktami i posiadłościami. Wasalowie królestwa obowiązani są świadczyć królowi służbę w określonej liczbie rycerzy: hrabia Trypolitański, władca Bejrutu, władca Sydonu, władca Haify i Portfirii, władca Cezairei, książę Galilei będący także władcą Tyberiady; hrabia Jaffy i Askalonu; Władca Montréalu i całej Ziemi Zajordańskiej, władca Assuru, władca Ibelinu i niektórzy inni. Ale wyliczeni uchodzili wśród pozostałych za starszych, cieszących się powagą i szacunkiem.
Jakub z Vitry, Historia jerozolimska
Za: Teksty źródłowe do nauki historii w szkole, nr 6: Rozwój dążeń uniwersalistycznych, walka papiestwa z cesarstwem i wojny krzyżowe, Warszawa 1959, str. 33-34
A. Na podstawie wiedzy pozaźródłowej przedstaw okoliczności powstania Królestwa Jerozolimskiego.
B. Na podstawie źródła nazwij system sprawowania władzy, według którego zostało zorganizowane Królestwo Jerozolimskie.
C. Rozstrzygnij, czy organizacja Królestwa Jerozolimskiego nawiązywała do zwyczajów panujących w krajach Europy Zachodniej, czy cesarstwa bizantyjskiego. Swoją odpowiedź uzasadnij.