Europejczycy w Ziemi Świętej

Albowiem my, którzy byliśmy [ludźmi] Zachodu, teraz jesteś­my [ludźmi] Wschodu. Kto był Włochem lub Frankiem, na tej ziemi stał się Galilejczykiem lub Palestyńczykiem. Kto był z Reims czy Carnot, teraz jest tyryjczykiem lub mieszkańcem Antiochii. Już zapomnieliśmy o miejscach naszego urodzenia: dla wielu z nas są nieznane lub o nich nie słyszeliśmy. Tu już [każdy] posiada własny dom i rodzinę, jakby (...) na prawie dziedziczenia, ów już pojął żonę, nie tylko współrodaczkę, lecz [nieraz] Syryjkę czy Armenkę, a nawet Saracenkę, która przyję­ła łaskę chrztu św. Inny ma u siebie zięcia, synową, teścia, pasierba, ojczyma. Nie brak wnuków i prawnuków. Ten posiada winnice, inny zaś pola uprawne. Używa się różnych języków (...). Różne języki są już w powszechnym użyciu, każdej nacji są znane, a wiara łączy tych, których pochodzenie jest nieznane. Kto był obcym przybyszem, teraz stał się tubylcem, a kto był dzierżawcą, stał się stałym mieszkańcem. Albowiem za naszymi przybywają dzień w dzień rodzice i krewni, pozostawiając wszystko, co posiadali (...). Kto bowiem tam [tj. w Europie] był biedny, tego Bóg uczynił bogatym. Ci, którzy posiadali mało pieniędzy, tu mają niezliczone mnóstwo bizantynów, ci co nie mieli (nawet) wsi, już mają miasto, za łaską Bożą. Dlaczegóż by przeto wracał na Zachód, kto tyle znalazł na Wschodzie?

Fulcher z Chartres, Historia Herosolymitana

Za: Józef Garbacik, Krystyna Pieradzka, Teksty źródłowe do historii powszechnej wieków średnich, Kraków 1978, str. 150

A. Nazwij i zdefiniuj procesy społeczne opisane w cytowanym źródle.

B. Napisz, w jaki sposób zmieniło się materialne położenie Europejczyków, którzy zdecydowali się osiedlić na Wschodzie.

C. Wymień rodzaje działalności gospodarczej, którymi na Wschodzie zajmowali się przybysze z Europy.