Manifest Pokoju 64 partii komunistycznych i robotniczych, listopad 1957 r.
(...) Dziś my, komuniści, mówimy, że obecnie można nie dopuścić do wojny, można zachować pokój. Mówimy to z najgłębszym przekonaniem, inna jest bowiem teraz sytuacja na świecie, inny jest układ sił. (...)
Pokój może być zachowany jedynie pod warunkiem, że wszyscy, którym droga jest sprawa pokoju, zjednoczą swe wysiłki, zaostrzą czujność wobec knowań podżegaczy wojennych, ujawnią sobie w całej pełni, że ich świętym obowiązkiem jest wzmożenie walki w obronie pokoju, który jest zagrożony. (...)
Żądajcie zaprzestania wyścigu zbrojeń, który z każdym dniem potęguje groźbę wojny i który wy, ludzie pracy, odczuwacie najdotkliwiej;
żądajcie zakazu produkcji i stosowania broni atomowej i wodorowej, a jako pierwszego kroku – żądajcie natychmiastowego zaprzestania doświadczeń z tą bronią;
żądajcie, aby położono kres polityce bloków wojennych i zakładania baz militarnych w obcych krajach;
żądajcie, aby nie uzbrajano na nowo w samym sercu Europy militarystów niemieckich – głównych sprawców ostatniej wojny;
żądajcie zaprzestania knowań i wojennych prowokacji imperialistów na Bliskim i Środkowym Wschodzie;
popierajcie politykę bezpieczeństwa zbiorowego, politykę pokojowego współistnienia różnych systemów społecznych, politykę szerokiej współpracy gospodarczej i kulturalnej między narodami. (...)
Międzynarodowy ruch robotniczy po II wojnie światowej. Podstawowe dokumenty WSNS przy KC PZPR, Warszawa 1961, s. 59 i n.
A. Kto miał być adresatem żądań wymienionych w cytowanym Manifeście.
B. Na podstawie wiedzy własnej wyjaśnij, na czym polegała przewrotność cytowanego Manifestu.