Drugi Korpus Polski – związek taktyczno-operacyjny Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, wyodrębniony z Armii Polskiej na Wschodzie i formowany pod dowództwem gen. Władysława Andersa od VII 1943 w Iraku, następnie w Palestynie; w latach 1944-45 korpus walczył w składzie 8. armii brytyjskiej na froncie włoskim – w maju 1944 uczestniczył w bitwie o Monte Cassino, w lipcu wyzwolił Ankonę, a następnie uczestniczył w walkach na linii Gotów, w październiku  1944 r. walczył w Apeninach, a w kwietniu 1945 r. brał udział w bitwie o Bolonię; po zakończeniu wojny większość żołnierzy wstąpiła do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia.