Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (PKWN) – prokomunistyczny organ władzy wykonawczej, utworzony 20 VII 1944 w Moskwie przez działaczy  Związku Patriotów Polskich z Edwardem Osóbką-Morawskim jako przewodniczącym, pełniący funkcję tymczasowego rządu na części ziem polskich położonych między Bugiem a Wisłą, zajętych latem 1944 r. przez Armię Czerwoną; PKWN ogłosił Manifest zwany lipcowym, datowany na 22 VII 1944 r., zawierający program reform społeczno-gospodarczych i politycznych, a następnie szereg dekretów – m.in. o reformie rolnej, kodeksie karnym WP i ochronie państwa; PKWN uznał władze RP na uchodźstwie za nielegalne i przystąpił do zwalczania organów Polskiego Państwa Podziemnego oraz organizacji i działaczy z nimi powiązanych; 31 grudnia 1944 został przekształcony przez Krajową Radę Narodową w Rząd Tymczasowy.