Polskie Stronnictwo Ludowe/PSL – chłopska partia polityczna, założona w 1895 r., ale działająca do 1903 r. pod nazwą Stronnictwo Ludowe; pierwotnie koncentrowała się na walce o rozszerzenie praw obywatelskich dla chłopów i bardziej dla nich korzystne rozłożenie ciężarów publicznych; w programie z 1903 r. znalazły się hasła demokratyzacji życia politycznego, powszechnego i równego prawa wyborczego i zwiększenia dostępu dzieci chłopskich do oświaty; PSL miało swoich przedstawicieli w galicyjskim Sejmie Krajowym i austriackiej Radzie Państwa, od 1907 r. PSL związało się z konserwatystami galicyjskimi – ugodowa polityka stronnictwa doprowadziła w 1913 r. do rozłamu, w wyniku którego wyłoniły się: Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast” i Polskie Stronnictwo Ludowe-Lewica; do czołowych działaczy Polskiego Stronnictwa Ludowego zaliczamy: Jana Stapińskiego, Jakuba Bojko, Bolesława Wysłoucha i Wincentego Witosa.