Rada Jedności Narodowej (RJN) – organ Polskiego Państwa Podziemnego będący namiastką parlamentu, utworzony 9 I 1944 r. przez Delegata Rządu RP na Kraj w wyniku przekształcenia dotychczasowej Krajowej Reprezentacji Politycznej, w skład którego wchodzili przedstawiciele PPS-WRN, SL, SP i SN, a później również przedstawicieli mniejszych grup politycznych; przewodniczącym RJN  został Kazimierz Pużak; 15 III 1944 r. RJN ogłosiła deklarację O co walczy naród polski; w marcu 1945 r. część członków RJN została aresztowana przez NKWD i bezprawnie osądzona w tzw. procesie szesnastu; po utworzeniu Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej RJN rozwiązała się 1 lipca 1945 r., jednocześnie ogłaszając manifest Testament Polski Walczącej;, w których domagała się pełnej niepodległości Polski, gwarancji ustroju demokratycznego,realizacji reform społecznych i gospodarczych oraz zaprzestania terroru.