Udostępnij tę stronę znajomym!!!

 

Państwo Franków pod panowaniem dynastii Karolingów

I. Początek panowania Karola I Wielkiego (768-814 r.)

1. Podział państwa przez Pepina III Krótkiego

a. Karol I Wielki

b. Karloman

2. Zjednoczenie państwa przez Karola I Wielkiego po śmierci Karlomana – 771 r.

II. Podboje Karola I Wielkiego

1. Saksonia

2. Bawaria

3. Państwo Awarów w Panonii – utworzenie marchii panońskiej

4. Wyparcie Arabów z północnej Hiszpanii – utworzenie marchii hiszpańskiej

5. Podporządkowanie plemion zamieszkujących Czechy, Morawy, Połabie i Chorwację.

III. Polityka wewnętrzna Karola I Wielkiego

1. Reforma administracyjna

a. ujednolicenie i scentralizowanie administracji

b. podział państwa na:

hrabstwa (hrabiowie)

marchie (margrabiowie)

c. nadzór nad administracją prowincjonalną powierzył urzędnikom nazywanym missi dominici

2. Reforma monetarna - wprowadzenie jednolitego systemu monetarnego – denary

IV. Oświata i kultura „renesansu karolińskiego”

1. Reforma edukacji

a. tworzenie szkół przy biskupstwach i klasztorach

b. zorganizowanie szkoły dworskiej

c. wprowadzenie systemu edukacyjnego Kasjodora (z VI w.) - siedem sztuk wyzwolonych

trivium

quadrivium

2. Działalność wybitnych intelektualistów średniowiecznych:

– Pawła Diakona

Einharda

Alkuina

3. „Renesans Karoliński”

– powrót do klasycznej łaciny

– reforma pisma – wprowadzenie  minuskuły karolińskiej

– historiografia – Życie Karola Wielkiego Einharda

– architektura karolińska – kompleks pałacowy w Akwizgranie

V. Odnowienie cesarstwa

1. Sytuacja w chrześcijańskiej Europie u schyłku VIII w.

a. kryzys polityczny w Bizancjum

b. kryzys polityczny w Rzymie – arystokratyczna opozycja przeciwko papieżowi Leonowi III

2. Koronacja Karola I Wielkiego na cesarza – 25 XII 800 r.

a. uroczystość odbyła się w bazylice św. Piotra w Rzymie

b. przebieg ceremonii podkreślał rolę papieża jako dysponenta korony cesarskiej

c. koronacja cesarska nadała imperium karolińskiemu charakter uniwersalny – idea cesarstwa chrześcijańskiego

VI. Kryzys imperium Karolingów

1. Osłabienie władzy cesarskiej za panowania Ludwika Pobożnego (814-840 r.)

a. wzrost znaczenia hierarchii kościelnej

b. tendencje odśrodkowe reprezentowane prze synów Ludwika Pobożnego i lokalnych możnowładców

c. ustanowienie zasad sukcesji

– ustanowienie zasady senioratu

– wydzielenie juniorom królestw podległych seniorowi

2. Traktat w Verdun – 843 r.

a. podział terytorium cesarstwa między synów Ludwika Pobożnego:

Lotar – otrzymał Włochy i pas ziemi od Alp do Morza Północnego

Karol Łysy – tereny późniejszej Francji

Ludwik Niemiec – tereny późniejszych Niemiec

b. tytuł cesarski otrzymał Lotar – honorowe przywództwo

 

Opracowanie tematu: Opracowanie tematu

Galeria ilustracji: Państwo Franków

Historia w źródłach:

Wojny Karola Wielkiego