Dekret zgromadzenia narodowego o wypowiedzeniu wojny Austrii z 22 kwietnia 1792 r.

Zgromadzenie Narodowe po rozważeniu formalnie przez króla zgłoszonej propozycji i zważywszy:

że dwór wiedeński z pogwałceniem traktatów nie zaprzestał udzielania jawnego poparcia buntownikom francuskim oraz zapocząt­kował i zawarł porozumienie z kilku mocarstwami Europy, wymierzo­ne przeciw niepodległości i bezpieczeństwu narodu francuskiego;

że Franciszek I, król Węgier i Czech w notach swych z dnia 18 marca i 7 kwietnia bieżącego roku odmówił zrzeczenia się udzia­łu w tym porozumieniu;

że prowadził on w dalszym ciągu i rozszerzał przygotowania wojenne, pomimo przekazanej mu w nocie z dnia 11 marca 1792 r. propozycji obustronnego zredukowania pogranicznych sił zbrojnych do staniu pokojowego;

że godził on formalnie w suwerenność narodu francuskiego oświadczając się za poparciem roszczeń książąt niemieckich, posia­dających majątki we Francji, którym naród francuski nieprzerwanie ofiarowywał stosowne odszkodowanie;

że usiłował on podzielić na dwa obozy obywateli francuskich i uzbroić jednych przeciw drugim, przyrzekając niezadowolonym oparcie w porozumieniu mocarstw;

że wreszcie, odmowa udzielenia odpowiedzi na ostatnie depe­sze króla Francuzów nie pozostawia już żadnej nadziei na osiągnię­cie w przyjaznych rokowaniach wyrównania tych różnych pretensji i jest równoznaczna z wypowiedzeniem wojny – uznaje nagłość sprawy.

Zgromadzenie Narodowe oświadcza:

że naród francuski,

(…)

po rozważeniu formalnie przez króla zgłoszonej propozycji oraz po uznaniu nagłości sprawy – ogłasza wojnę przeciw królowi Węgier i Czech.

Za: Izabela Rusinowa, Tomasz Wituch, Teksty źródłowe do dziejów powszechnych XIX wieku, Warszawa 198123-24

A. Na podstawie źródła o raz wiedzy pozaźródłowej przedstaw sytuację międzynarodową Francji w okresie poprzedzającym wydanie cytowanego dekretu.

B. Na podstawie wiedzy pozaźródłowej wyjaśnij przyczyny zaangażowania się Franciszka I innych monarchów w Europie w walkę z rewolucyjną Francją.

C. Wymień zarzuty stawiane Franciszkowi I, dotyczące jego ingerencji w wewnętrzne sprawy Francji.