Dekret Anny Iwanowny z 7 I 1736 r.

(…) nakazaliśmy dla pożytku państwa a także po to, by fabryki nie uległy rozprzężeniu i upadkowi z powodu tego, że majstrowie i ro­botnicy pójdą w rozsypkę, uczynić, co następuje:

1. Ci wszyscy, którzy obecnie są zatrudnieni w fabrykach i wyuczy­li się jakiejś specjalności, związanej z tymi fabrykami i rzemiosła­mi, a nie są zatrudnieni jakimiś niewykwalifikowanymi pracami, mają pozostać w fabrykach na zawsze (…)

2. Na przyszłość wyuczyć wszelkich specjalności we wspomnianych fabrykach i zakładach rzemieślniczych oraz wyzwalać na majstrów tylko dzieci wyżej oznaczonych, oddanych im na zawsze.

3. Wszystkich tych, którzy dotychczas byli w powyższych zakładach zatrudnieni jako niewykwalifikowani, oddać tym, czyją byli własnością; nie należy egzekwować pieniędzy za mieszkanie z tego tytułu, że byli oni dotychczas zatrudnieni w tych zakładach (…)

4. Ci, co do których podczas spisu przewidzianego niniejszym de­kretem wyjaśni się, że nie mogą udowodnić, do jakiego stanu społecznego należą ich ojcowie i dzieci, od tej chwili na tej podstawie powinni być przypisani do fabryk.

5. Jeżeli ktokolwiek spośród tych ludzi, niniejszym oddanych na wieczne czasy fabrykom, zbiegnie na poprzednie miejsce pobytu lub do innych miejscowości, nie wolno takiego nigdzie przyjmować ani przetrzymywać, lecz pojmawszy odprowadzić i zawiadomić w miastach wojewodów; ukarawszy zaś odsyłać ich do tychże fabrykantów. Jeżeli zaś ktokolwiek zbiegłego z fabryki przyjmie i przetrzyma, od tego należy odebrać zapracowane pieniądze jak również zbiegłych i oddawać fabrykantom, od których owi zbiegli. (…)

8. Jeżeli ludzie podłego stanu, z kupieckiej sfery lub nieszlacheckiego pochodzenia, nie mający środków utrzymania ani zajęcia: rodzaju męskiego, z wyjątkiem sług i chłopów dworskich, synodalnych, biskupich, klasztornych i pańszczyźnianych, a rodzaju żeńskiego niezależnie od tego, do kogo przynależą, będą się jako nędzarze bez przytułku włóczyli próżniaczo po miastach, osiedlach i po powiatach między domami oraz będą żebrać o jałmużnę, takich należy zatrzymywać do dyspozycji urzędów gubernialnych i wojewódzkich i notując ich, na mocy poprzednich dekre­tów oddawać do fabryk i zakładów rękodzielniczych, jeśli ich właści­ciele zechcą przyjąć; w takim wypadku należy fabrykantom wręczać odpo­wiednie pisma, a to wszystko w tym celu, aby tam w zamian za pracę lub wyszkolenie otrzymali środki utrzymania i nie włóczyli się niepotrzeb­nie.

Za Andrzej Link-Lenczewski, Wojciech Magdziarz, Andrzej Sowa, Historia powszechna 1648-1789. Wybór tekstów źródłowych, Kraków 1976, str. 204-205

A. Na podstawie wiedzy pozaźródłowej wyjaśnij, kim była Anna Iwanowna.

B. Na podstawie treści dekretu określ jego cele.

C. Na podstawie źródła oraz wiedzy pozaźródłowej rozstrzygnij, czy cytowany dekret sprzyjał rozwojowi stosunków kapitalistycznych w gospodarce rosyjskiej. Odpowiedź uzasadnij.