Z ordonansu królewskiego o organizacji najwyższego sądu francuskiego z r. 1291

Dla szybkiego i pożytecznego funkcjonowania parlamentu naszego uzna­liśmy stosowne zarządzić co następuje:

1. Przez cały [czas trwania] parlamentu dla słuchania skarg każdego dnia mają zasiadać trzy osoby z rady naszej, jednak nie bajlifów [urzędnik królewski zarządzający okręgiem] (…)

3. Dla słuchania i załatwiania śledztw mają zasiadać cztery osoby z na­szej rady, nie bajlifów, mianowicie każdego tygodnia w poniedziałki i wtorki dziekan z Tours, archidiakon z Saintes, kasztelan z Nesl (…) Gdyby ci wszyscy wyżej wymienieni nie mogli przypadkiem czasem z powodu prze­szkody być obecni w czasie wspomnianym (…) to dwóch albo trzech może dostatecznie śledztwa załatwiać.

4. Polecamy, aby wszyscy inspektorzy prowadzący śledztwo pilnie wglą­dali w domach swoich w powierzone im przez sąd [akta] śledztwa; mają je [zaś] starannie przedstawić, a do izby sędziów tylko wtedy mają przychodzić, gdy się im poleci; winni zaś gruntowniej i z większym nakładem pracy odda­wać się rozpatrywaniu [aktów] śledztwa.

Za: Teksty źródłowe do nauki historii w szkole, nr 10: Powstanie państw scentralizowanych i rozwój dążeń narodowych w XIII-XIV w., opracowała Zofia Dąbrowska, Warszawa 1959, str. 5-6

A. Rozstrzygnij, czy we Francji parlament był organem przedstawicielstwa stanowego. Odpowiedź uzasadnij, powołując się na treść źródła.

B. Przedstaw organizację pracy we francuskim parlamencie.

C. Jak sądzisz, dlaczego z zasiadania w parlamencie zostali wykluczeni bajlifowie?