Polskie Państwo Podziemne – termin określający ogół konspiracyjnych instytucji i organów państwowych Rzeczypospolitej w okupowanej Polsce, upoważnionych w czasie II wojny światowej przez rząd RP na uchodźstwie do działalności w jego imieniu na obszarze okupowanej Polski;  Polskie Państwo Podziemne obejmowało: Delegaturę Rządu RP na Kraj (pion administracyjny), ZWZ-AK (pion wojskowy), reprezentacje partii politycznych: w latach 1940-43 Polityczny Komitet Porozumiewawczy, w latach 1943-44 Krajową Reprezentację Polityczną i w latach 1944-45 Radę Jedności Narodowej; w marcu 1945 NKWD dokonało aresztowania niemal całego kierownictwa Polskiego Państwa Podziemnego, skazanego następnie w tzw. procesie szesnastu.